Przejdź do zawartości

Biegacz gładki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Biegacz gładki
Carabus glabratus
Paykull, 1790
Ilustracja
Biegacz gładki
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

owady uskrzydlone

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze drapieżne

Rodzina

biegaczowate

Podrodzina

Carabinae

Plemię

Carabini

Rodzaj

Carabus

Gatunek

biegacz gładki

Biegacz gładki (Carabus glabratus) – gatunek dużego chrząszcza z rodziny biegaczowatych i podrodziny Carabinae, występujący w centralnej i północnej Europie (również w Polsce). Osiąga zazwyczaj 23–30 mm długości. Ma czarny, metaliczny pancerz z ciemnoniebieskimi szczegółami wzdłuż krawędzi, choć czasem spotyka się osobniki dużo jaśniejsze, prawie całkowicie niebieskie. Żyje na podmokłych terenach pod liśćmi, torfem lub korą. Poluje na inne owady, pająki, ślimaki lub dżdżownice.

Na terenie Polski jest gatunkiem pospolitym[1], objętym częściową[2][3], a dawniej ścisłą ochroną gatunkową[4].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Fauna Polski - charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. I. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2004. ISBN 83-88147-04-8.
  2. Dz.U. 2014 poz. 1348 Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt. [dostęp 2014-10-08].
  3. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz. U. z 2016 r., poz. 2183). [dostęp 2017-01-16]..
  4. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 28 września 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących zwierząt objętych ochroną (Dz.U. z 2004 r. nr 220, poz. 2237).